Wykonanie chemicznie związane włókniny może rzeczywiście ulec zmianie po długotrwałym narażeniu na wysoką temperaturę. W szczególności zmiana ta zależy głównie od wielu czynników, takich jak skład materiału, proces produkcyjny, zastosowanie dodatków oraz temperatura i czas ekspozycji włókniny.
Po pierwsze, z punktu widzenia składu materiału, w przypadku chemicznie wiązanych wkładów włókninowych głównym surowcem jest zazwyczaj poliester. Chociaż materiał ten ma pewną stabilność w środowisku o wysokiej temperaturze, długotrwałe narażenie na wysoką temperaturę może nadal powodować starzenie termiczne. Poliester może ulegać reakcjom, takim jak pękanie i przegrupowanie łańcucha molekularnego w wysokich temperaturach, co skutkuje stopniowym spadkiem właściwości mechanicznych materiału, takich jak wytrzymałość na rozciąganie i wydłużenie przy zerwaniu.
Po drugie, w procesie produkcji przekładek włókninowych stosuje się kleje w celu zwiększenia siły wiązania pomiędzy włóknami. Odporność na starzenie i stabilność chemiczna tych klejów mają istotny wpływ na odporność na wysoką temperaturę wkładów włókninowych. Jeśli klej łatwo ulega degradacji w wysokich temperaturach, ogólna struktura włókniny może się poluzować, a wytrzymałość może spaść, co wpłynie na jej działanie.
Ponadto do włókniny można dodać różne dodatki funkcjonalne, takie jak inhibitory UV i środki zmniejszające palność. Stabilność tych dodatków w wysokich temperaturach będzie miała także wpływ na ogólną wydajność włókniny. Jeśli dodatek zawiedzie lub zareaguje niekorzystnie w wysokich temperaturach, może to spowodować zmianę koloru, zapachu lub inne niekorzystne skutki włókniny.
Specyficzna dla tego produktu - podszewka z włókniny wiązanej chemicznie, została specjalnie poddana obróbce, aby wytrzymać czesanie w wysokiej temperaturze do 260°C. Pokazuje to, że produkt jest w stanie wytrzymać wysokie temperatury przez krótki okres czasu i może wykazywać pewną stabilność w wysokich temperaturach. Jednakże długoterminowa ekspozycja na wysoką temperaturę pozostaje wyzwaniem, ponieważ nawet jeśli sam materiał jest w stanie wytrzymać wysokie temperatury, długotrwałe starzenie termiczne może nadal powodować stopniowe pogarszanie się jego właściwości użytkowych.
Dlatego przy stosowaniu chemicznie wiązanych wkładów włókninowych należy w miarę możliwości unikać długotrwałego narażenia na wysokie temperatury. Jeśli konieczne jest używanie go w środowisku o wysokiej temperaturze, zaleca się przeprowadzenie wystarczających testów w celu oceny jego odporności na wysokie temperatury i podjęcie odpowiednich środków ochronnych zgodnie z rzeczywistymi warunkami, aby zapewnić jego stabilne działanie.
Właściwości użytkowe chemicznie wiązanych wkładów włókninowych mogą zmieniać się pod wpływem długotrwałej ekspozycji na wysokie temperatury, a konkretny stopień zmian zależy od łącznego wpływu wielu czynników. W zastosowaniach praktycznych należy go dobierać i stosować zgodnie z konkretnymi potrzebami i warunkami.
